แต่ก็ไม่สำเร็จซักที ล้มเลิกไปดื้อๆซะงั้นอะ เพราะอะไรล่ะ อย่าอ้างเลยว่าไม่มีเวลา ไม่มีอุปกรณ์ ฯลฯ
มันไม่ใช่ มันเป็นเพียงข้ออ้างครับ แค่คุณลงมือทำ มีความมุ่งมั่น ตั้งใจ ความสำเร็จก็อยู่ไม่ไกลแล้ว
สวัสดีครับ ผมชื่อบิ๊ก วันนี้ผมจะมาเล่าประสบการณ์ การเปลี่ยนแปลงตัวเอง เป็นความสำเร็จขั้นหนึ่งในชีวิต คือการลดความอ้วนครับ มาเริ่มกันเลย
เท้าความไปตั้งแต่ ก่อนผมจะเกณฑ์ทหาร ผมก็เหมือนทั่วๆไป กิเลศเยอะ อยากกินนั่น อยากกินนี่ ของทอด ข้าวขาหมูยามดึกไม่ต้องพูดถึง นึกอยากก็กิน นึกอยากออกกำลังกายก็ทำไม่ค่อยจะสนใจหุ่นเท่าไร จนมาพีค ตอนไปทำงานเป็นเด็กปั้ม ตอนนั้น ทำงานหนักมาก ปั้มใหญ่พนักงานน้อย วิ่งเติมน้ำมัน เหนื่อยมาก เหมือนได้ออกกำลังกายทั้งวัน แต่กลับไม่เป็นเช่นนั้น ยิ่งทำงานหนัก ที่ยิ่งเหนื่อยยิ่งหิวยิ่งกิน กินดึก กินของทอดของมัน น้ำมันนี่เยิ้มเชียว ตื่นแต่เช้าไปทำงาน ห่อข้าวไปอะไรง่ายๆก็พวกของทอดของมัน พวกนี้แหละจนวันหนึ่ง เห็นพี่ที่ทำงาน กินยาลดความอ้วน ราคาถูก พร้อมอวยเข้าไป "ตัวนี้ดี กินง่าย ถูกดีคุ้มๆ" จากนั้นก็ซื้อสิครับ ชงกินวันแรกรู้สึกดี เผาผลาญมากแทบจะลด น้ำหนักวันละกิโลได้ ตอนนั้นแฮฟปี้มากครับ จนมาวันนี้ ลืมกินยาครับ เริ่มผอมแล้ว ไม่สนใจอะไรแล้ว ลืมได้ลืม ก็กินมาแบบ วันเว้นวัน เว้น2วัน 3วัน จนรู้สึกแปลกใจ น้ำหนักไม่ลดแล้ว เลยกลับมากินทุกวันเหมือนเดิม แต่คราวนี้ เหมือนจะดื้อยาครับ ไม่ลดเลย บอกวันก็มี วิงเวียนศีรษะหน้ามืดบาง ส่วนอาหารการกินก็เหมือนเดิม และโยโย่เอฟเฟ็คในที่สุด จนอ้วน น้ำหนักมาสูงสุด 90+ พอออกจากงานนั้นมาก็ ก็ตั้งสติใหม่ เลิกใช้ยาแล้ว น้ำหนักอยู่ที่ 89 กก.
และได้ สมัครเกณฑ์ทหาร 1ปี ค่ายรบซะด้วย วันเกณฑ์นี้ จังหวัดที่ผมอยู่นี่ พุดถึงค่ายนี้นี่ ฮือฮากันมาก (พูดซะน่ากลัวเลย) พออยู่ในช่วงเวลาฝึกทหารใหม่3เดือนนี้ ได้เป็นแก๊งค์ลูกหมู กินข้าวน้อยกว่าเพื่อน ฝึกก็หนัก เอะอะซ้อม เอะอะซ้อม จนจบการฝึกทหารใหม่ น้ำหนักลดลงมาเหลือ 77 กก. หุ่นเริ่มดี กลับบ้านมานี่สาวมองเลย (คิดไปเอง อิอิ) จนได้มีแฟน รู้จักจากเพื่อนที่เป็นทหารด้วยกันนั่นแหละ (เหมือนไปเเย่งเเฟนเขาแต่ไม่ใช่นะ) ไม่เคยเห็นหน้ากัน คุยกันมาสักพัก จนได้คบกัน รักกันหลงกันนี่เวอร์มาก ผมนี่ ไม่สนหุ่นเลย อินเลิฟมาก ขอมาอยู่ หน้ากองประจำการเลย (เพื่อจะได้มีเวลาคุยกับเธอ) หน้ากองประจำการก็ไม่มีอะไรมาก [เข้าเวร(6ชั่วโมง) > กิน(เต็มที่ตราบได้ที่ ข้าวและกับเต็มกระติ๊ก) > นอน(น้อย) >ซ้อม(บางครั้ง) > เข้าเวร] วนอยู่แค่เนี้ย กลับมาอยู่กองร้อยบ้าง (รถกับข้าวมีทุกเย็นกินวนไปครับ) จนเวลาผ่านไป ปล่อยเนื้อปล่อยตัวจนอ้วนกลับอีก แฟนคนนั้น ก็ต้องเลิกกันไปแต่งงานใหม่ด้วยเหตุผลบางอย่าง (ถูกทิ้งไว้กลางทาง Y^Y) จนอ้วนสุดที่ น้ำหนัก 89 กก.(อีกละ)และ ปลดประจำการเป็นกองหนุน
และได้สมัครเข้าเรียนที่ มหาวิทลัยเเห่งหนึ่งทางภาพเหนือ ใช้ชีวิตปกติ เรียน > กิน > นอน > เที่ยว > เฝ้าหอ (วนไปอีก) นึกอยากออกกำลังกายก็ออก ชอบใครสนใจใครก็จีบ(และนก(ไม่ติด)วนไปอีก) ลดน้ำหนักลงไป 2กก. และและมาถึงจุดพีค (อีกแล้วครับ) ได้ไปเข้าค่ายเป็นสตาฟ ค้นหาตัวเอง ไปปิ๊งน้องคนนึง แลก facebook แลกเบอร์ กัน คุยกันไป มโนว่าเราชอบเขา เขาก็คงชอบเรา คุยกันมาสักพัก เกิดความคิด อยากทำอะไรเพื่อเขาไม่เวิร์คอะ เคยทำละใจไม่ไหวหรอก เปลี่ยนความคิดใหม่ จะทำเพื่อตัวเองและเพื่อเขาด้วย พอดี ตอนนั้นได้ไปเจอ คลิปใน youtube เป็นคลิป 60day challenge ของพี่วู๊ดดี้ เลยได้แรงบันดาลใจ ติดตามดู เรื่อยมาก ทั้ง fitjunction ทั้ง woody หาแรงบันดาลใจไปเรื่อย มโนว่า เขาจะคบกับเรา (เหมือนหลอกตัวเอง) แต่ที่ได้กลับมาคือแรงบันดาลใจ และตั้งใจลดความอ้วนแบบจริงจัง ใช้แทบทุกสูตรที่หาเจอในเน็ต ทั้งกินเต้าหู้ กินน้ำเยอะ เต้น t25 workout ต่างๆ วิ่ง เดินหลายชั่วโมง ฯลฯ ทำไปแบบไม่ฝืนมาก เวลาผ่านไป น้ำหนักก้ค่อยๆลดลงไปอย่างช้าๆ แล้วก็นกอีกตามเคย น้องเขาไปมีแฟน เราเสียใจมาก แต่ก็หยุดไม่ได้ มาถึงขั้นนี้แล้ว ทำต่อไป ประมาณ 6-7เดือน จาก น้ำหนัก 87กก. เหลือ 66-70 กก. และทำเรื่อยมา ปัจจุบัน น้ำหนักคงที่แล้ว อยู่ที่ 66-68 ขึ้นๆลงๆอยู่ตรงนี้ จนถึงทุกวันนี้ เริ่มปล่อยตัวนิดหน่อยไม่ค่อยได้ออกกำลังกาย กินดึก แต่ก็ควบคุมอาหาร ออกกำลังกาย ควบคุมหุ่นอยู่เสมอครับ
สุดท้ายนี้ ผมอยากเป็นกำลังใจให้ ทุกคนที่กำลังตั้งใจทำอะไร ขอให้มีความมุ่งมั่นตั้งใจจริงๆ ฝืนได้แต่อย่าฝืนมาก เคล็ดลับ คือหาแรงบันดาลใจ หาไอดอล ครับ หาไม่ได้ก็ตัวเองนี่แหละเป็นไอดอลของตัวเอง คิดว่า เราเองตั้งใจทำอะไร ก้ไม่แพ้ใครในโลก สู้ๆ ครับผม ^__^
ปล. บล๊อคโพสนี้เป็น บล๊อคโพสแรก ของผม หากผิดพลาด ไม่เหมาะสม ประการใด
ขออภัยในที่นี้ด้วยครับ
